BRACCUM Saccum

BRACCUM Saccum

in veteribus tabulis appellari reperio casrum in pago Andecavino ad fluvium Albantiam Aubance, quod vulgo Brissac nuncupatur, Ducatûs titulô illustre, Brisiacum alias dictum. Fulco Richinus in rebus gestis Andecavensium Comitum, quas Lucas Acherius nuper edidit, castrum Brachesac appellat, nomine ad Braccum saccum proxime accedente, atque inde deductô: Invasit me iterum idem frater; (Gaufridus Barbatus) ponens obsidionem circa quoddam castrum meum quod vocabatur Brachesac. An a bracco vel braccone, (ita Germni, ac inprimis Franci canem venaticum et sagacem appellabant) et a sacco nomen compositum acceperit, incertum est. Eiusmodi certe canem hodieque Germani brahen, Angli brache, Batavi brack, Nostri braque nuncupant. Locum huncce veteres Historici, qui patriâ linguâ scripsêre, Brochesac etiam vocârunt. In priscis monumentis Latinis Brigidisaccum dici, quidam asserunt: quod nomen me nusquam reperire memini. Buchananus in l. 2. Rerum Scoticarum rupturam a Nostris brcche dici ait, et briser runpere vel frangere: et inde cum Brisiacum in Alesatia, Brisac, tum Brisiacum in Andibus Brissac deduci affirmat. Cuius ego coniucturae nequaquam accedo, cum Braccum saccum, et Brachesac ac Brochesac priscae appellationes castelli huius in Andicavis, ab ista ruptura,

breche aut brisure vulgo dictâ, longissime recedaut. Hadr. Vales. Notit. Gall.